زاویه‌ی دید وغنای هنر

شایدگزاره‌ی "هرکسی ازظن ِخود شد یارمن" بتواند حقیقتِ وجودی و گوناگونی ِتاویل و تفسیر را در "تاثیریک اثرهنری برمخاطبین" بخوبی بیان کند و هم او به آشکارسازی ِاین مهم پای بفشارد که هرچه اثرِهنری قوی‌تر وغنی تر و هنرمندانه ترباشد به همان اندازه حجم ِحرف و حدیث و تعبیر در مورد آن انبوه تر خواهد بود.شگفت انگیز هم هست که گاهی درخم چَرخِشگاه ِتفسیرِ یک کار هنری -اثرِهنری دیگری خلق میشود که نه تنها چیزی ازخود اثر کم ندارد، بلکه یک سروگردن هم ازآن بلندتر است.بیهوده نبوده و نیست که ازدرخت تناورِ هنر پاجوشی سر برآورده است که میرود تا با آن درسلیه گستری هَمبَر شود. امروزه این پاجوش نمادِ عِلمی است که به آن نقد نویسی بر آثار هنری نام داده‌اند.همین علم ِنوپاست که زیرِ تیغ ِتیزِ نقدِ صوری، اجتماعی، روانشناختی، تاریخی، زیبائی شناسی واسطوره‌ای وغیره آنچنان به تشریح ِاثر ِهنری می‌پردازد که با گشایش ِتمامی تار و پود آن نه تنها زوایای تاریک و ناشناخته‌ی اثر را روشن میکند بلکه قادر است به ناخودآگاه ِهنرمند دست یافته از رازهائی پرده بردارد که خودِ هنرمند هم به آنها بی توجه بوده است.باری!!! یک نگاه ساده به تابلوی فوق که یک اثر هنری عهدباستان را نشان میدهدحداقل ازسه زاویه ی دید مختلف سه تعبیر متفاوت را سبب میشود.
_یک بیننده‌ی معمولی تحت ِتاثیر آن، اظهار میداردکه هنرمند برای ایجاد نشاط خاطر در ما، سه میمون را درحال ِانجام ِاعمال ِمُضحِکی نشان داده که این روزها نمونه‌ی آن حرکات را حتی در افرادی مبینیم که مدعی ِاداره‌ی امورِ جهانند!
_یک طرفدار آزادی و دموکراسی با دیدن ِآن می‌گوید که هنرمند در این تابلو به شرح ِاسفبار آزادی در یک کشورِ دیکتاتوری پرداخته که نبینید، نگوئید ونشنوید را اساس ِاداره‌ی امورقرارداده.
_یک بودائی به محض دیدن آن در مقابلش سر فرو آورده ومی‌گوید: "تابلوفوق اشاره به یک دستور اخلاقی آئین بودائی دارد که اظهارمی‌دارد:بدنگوئید، بد نشنوید و بد نبینید، چه یکی ازمیمونها دهان ودیگری گوش‌ها وسومی چشم‌های خود را با دست گرفته‌اند!!!
شماازچه زاویه ای به آن نگاه میکنید؟؟؟